Małe przewodowe szlifierki kątowe (część IIb). Konstrukcja

Wrzeciona wszystkich elektrycznych szlifierek kątowych, bez względu na ich wielkość, są znormalizowane, a mianowicie mają gwint M14.

Narzędzia mocuje się na nich za pomocą nakrętki, którą dokręca się kluczem, lub tzw. nakrętki szybkomocującej, którą można dokręcić/odkręcić ręcznie. Znormalizowany system mocowania umożliwia w szlifierkach użycie tarcz lub innych przeznaczonych do nich narzędzi mających okrągły otwór mocujący o średnicy 22 mm (tzw. średnica wewnętrzna ściernic tarczowych) lub wykorzystujących gwint M14.
Do pewnego mocowania narzędzi konieczne jest unieruchomienie wrzeciona. Dlatego wszystkie małe szlifierki kątowe posiadają jego blokadę. Jest to prosty mechanizm, bo złożony tylko z trzpienia i sprężynki. Trzpień służy do

blokowania koła przekładni, w tym celu naciska go się ręką, a sprężynka – do automatycznego podnoszenia go i odblokowania, aby szlifierka mogła swobodnie działać.

Obowiązkowym wyposażeniem każdej małej szlifierki ze względów bezpieczeństwa pracy jest osłona tarczy, ponieważ chroni operatora przed pyłem szlifierskim i iskrami. Montuje się ją pod przekładnią do kołnierza wyprowadzającego wrzeciono robocze. Średnica osłony ma wielkość odpowiadającą średnicy ściernic tarczowych stosowanych w maszynie oraz regulację położenia kątowego. Omawiane maszyny mają dwa wykonania osłon tarczowych: (1) z regulacją dokonywaną za pomocą narzędzia (wkrętaka lub klucza nimbusowego, w zależności od łba zastosowanej śruby) albo beznarzędziową z wykorzystaniem specjalnego mechanizmu (każdy producent stosuje tu swoje rozwiązanie). W szyjkach przekładni wykonuje się specjalne zapadki, które uniemożliwiają przesunięcie osłony w przypadku rozerwania ściernicy. To zabezpieczenie jest obecnie unijnym wymogiem bezpieczeństwa pracy. Każdy producent stosuje własne rozwiązanie.

ZOBACZ TAKŻE
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments